از عطر دین‏داری تو، خانه امامت، عطر و نسل تو، نورانی‏ تر از آفتاب شد.
ای مادر پدر! ای چراغ راهنمای شب‏ های بی‏ ستاره زمینیان! خطبه‏ های شور افکنت، هنوز ستون‏ های مسجد کوفه را می‏ لرزاند

عطر کلامت، در ذرات عالم جاری است ؛ نفس‏ های معطری که خواهان اسلام ناب محمدی صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله‏ وسلم بود.
نمی‏دانم کجایی، اما...
نمی‏دانم کجایی، اما هر روز برایت گل می‏ چینم.
اگر بودی، مردانگی‏ ها، بوی تعفن نمی‏ گرفت و دست‏های سیاه تفرقه، کشورهای مسلمان‏ نشین را نمی‏ بلعید. ما در تنهایی خویش، غرق می‏شویم و آوازهای ابوجهل‏ ها را صیقل می‏ دهیم. ما از تو دور افتادیم.