فاطمه صلوات‏ اللَّه‏ عليها ليلة القدر بود، و ليلة القدر داراى مراتبى است، چنانكه همه حقايق وجودى چنين ‏اند هر مرتبه دانى رقيقه عالى آن است و مرتبه عالى، حقيقت رقيقه‏ ى مرتبه دانى است. خداى سبحان فرمود: «شما نشئه نخستين را فهميديد پس چرا متذكر نمى ‏گرديد» و در روايت رضوى چنين آمده: «خردمندان دانستند كه حقايق عالم ماوراى اين نشئه جز از طريق حقايق اينجا شناخته نمى‏شوند.»

در اثر صادقى آمده است: «خداى تعالى عالم ملك را بروزان ملكوت خلق كرده و ملكوت را بر مثال جبروت تأسيس كرده تا از ملك بر ملكوت و از ملكوت بر جبروت (عقول) استدلال شود».

بدان كه از منازل سير حبى وجودى در قوس نزولى به ليل و ليالى تعبير مى ‏شود و در قوس صعودى به يوم و ايام تعبير مى‏ گردد. پس عصمة اللَّه الكبرى حضرت فاطمه همانگونه كه ليلة القدر است همچنين يوم‏ اللَّه نيز مى‏ باشد. و انسان كامل در عصر محمدى وعاء حقايق قرآن است. اگر خواهى چنين بگو:
انسان كامل قرآن ناطق است. پس يازده قرآن ناطق از اين شب مباركه ‏اى كه شب قدر است و مادر امامان است، نازل شده است. پس بفهم آنگاه در سخن حق سبحان تدبر نما كه به پيغمبر اكرم فرمود: «ما به تو كوثر را بخشيديم».

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: «هركس فاطمه را آنگونه كه حق فاطمه است بشناسد شب قدر را ادراك كرده است و علت نامگذارى آن حضرت به فاطمه آن است كه خلايق از كنه معرفت وى بريده شدند (به كنه معرفت وى نمى ‏رسند)».
و در اثر صادقى چنين آمده: «هركس فاطمه را آنگونه كه سزا است بشناسد، ليلة القدر را ادراك كرده است».

تمام اين حديث در تفسير فرات كوفى چنين است: «فرات گويد محمد بن قسم بن عبيد به اسناد متغن خويش از ابى‏عبداللَّه عليه‏ السلام ما را حديث كرد كه آن حضرت فرمود: انا انزلناه فى ليلة القدر. ليله فاطمه است و قدر اللَّه است، پس آنكس كه فاطمه را آنگونه كه سزاست بشناسد ليلة القدر را ادراك كرده است. علت نامگذارى وى به فاطمه آنست كه خلايق از معرفت فاطمه محروم و بريده شدند.

(محمد بن قسم شك كرده كه حديث با «عن» از حضرتش شرف صدور يافت و يا بدون «عن)» و سخن خدا: «و ما ادريك ما ليلة القدر، ليلةا لقدر خير من الف شهر» يعنى چه مى ‏فهمى كه ليلة القدر چيست ليلة القدر بهتر از هزار ماه است يعنى شب قدر بهتر از هزار مومن است زيرا فاطمه مادر فرود مومنان است- تنزل الملائكة والروح فيها- ملائكه و روح را در اين شب فرود مى ‏آورند و ملائكه مومنانى ‏اند كه علم آل‏ محمد (صلی الله علیه وآله) را واجدند و مراد از روح‏ القدس فاطمه است. باذن ربهم من كل امر سلام هى حتى مطلع الفجر يعنى از هر امرى به اذن پروردگارشان در حالى كه سلام مى ‏گويند تا فجر طلوع كند يعنى تا حضرت قائم خروج كند».